Eindelijk is het dan zover...Na maanden van uitzoeken, beslissen, verheugen en aftellen is het vandaag echt 11 oktober. Nog nooit eerder heb ik zo lang naar mijn verjaardag uitgekeken!

Drie weken geleden hebben we onze nieuwe reistassen tevoorschijn getoverd en midden in de woonkamer gezet. En iedere dag werden onze tassen een beetje voller. We mochten 30 kilo meenemen, dus de inpaklijst werd hier en daar een beetje overschreden. En vanmorgen hebben we met z'n tweeën de tassen dicht moeten duwen. Eentje er bovenop, de ander trekkend aan de rits. Maar het is gelukt!Zelfs onze hoofdkussens zitten er (vacuüm verpakt) in.

Tijdens de autorit heb ik meerdere malen gedacht ‘Heb ik echt alles ingepakt?’ en ‘Ben ik niets vergeten?’. Hebben we Manon’s boekje, papa’s zakmes en het fluitje van ome Coen? Hebben we het mysterieuze envelopje van Nicolle K. en de mooie hanger van Els? Hebben we de Australische Dollars van Kim en Sebastiaan niet per ongeluk in de la laten liggen? En het beschermengeltje van Renee, dat zit toch echt in Lyndseys handbagage?De powerbank en de XL boodschappentas van Moniek heb ik vanmorgen nog gezien, maar ben ik de kaart van Tom niet vergeten? En de mooie woorden van George liggen toch niet nog op de keukentafel? En de mooie travelguide van mijn lieve vriendinnen ligt toch niet nog steeds op de bank? Het geld voor een lekker ontbijtje van Henri en Marcel, het spelletje en de Libelles van mam, de Lonely Planet van dr. Frielink en de reisgids van Desiree, de cadeautjes van Lyndseys cliënten, het duifje met prachtige woorden van Mark en Maud...wat hebben we veel gekregen! Lynds verzekert me, van achter het stuur, dat we echt alles bij ons hebben. En er zijn ook een hoop dingen die we niet hoefden in te pakken (gelukkig maar, want er kon echt niets meer bij!), maar die we wel hebben meegenomen; alle wensen via kaartjes, berichtjes, mailtjes,toefluisteringen in onze oren, telefoontjes,liedjes,e-books, tips,weetjes over Australië, adviezen en de vele waarschuwingen (‘Bij elkaar blijven!’, ‘Voorzichtig zijn!’ ,’Niet daar blijven wonen, want wij komen jullie halen!’, ‘Geen gekke dingen, alsjeblieft!’).

Na afscheid genomen te hebben van pap, mam en Sonja zijn we glansrijk door de douane geschreden en zitten we eindelijk in het vliegtuig dat ons via Hongkong naar onze eerste bestemming zal brengen; Sanur in Bali (mam, de coördinaten volgen nog).

Lynds en ik gaan er iets moois van maken. We hebben er ontzettend veel zin in. Spannend is het ook, maar laten we het erop houden dat spanning nodig is om bij de les te blijven.
We hebben een groot deel van de reis open gelaten en niet veel op voorhand gepland. We hebben dus zelf ook geen idee hoe onze reis er over een maand uit zal zien.
Maar och...een maand is nog zover weg. Eerst maar eens landen op Bali...want daar gaat ons avontuur echt beginnen.


Door: Isabel

Hoi Steffie en Lyndsey,
Allereerst nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag Stef! Drie dikke virtuele zoenen op je wangen!
Ik wens jullie een super mooi tijd toe in het verre oosten en down under.
Geniet en verzamel alle mooi herinneringen met volle teugen.
Liefs Isabel

Door: Koen

Hallo dames,
hopelijk zijn jullie goed geland en is de vlucht rustig verlopen. Zeer benieuwd naar jullie eerste indrukken van Bali.
Steffie, alsnog proficiat!
Geniet ervan en de groetjes van Spaubeek!

Door: Nicolle

Hallo dames ,
.... hopelijk is 't noodpakket nog niet nodig geweest ( en hopelijk wordt 't dat ook niet ) ..... maar jullie mogen best de envelop openen.... laat je verrassen ... ; )
degenen die mij een beetje kennen , weten wat er in zit ( ja , Steffie .... balen .... had je beter op moeten letten tijdens onze diensten samen ... dan had je 't ook al geweten ...)
alsnog gefeliciteerd met je verjaardag ( ook 'n manier om onder de inkopen / afwas / enz. uit te komen ...)
ga er van genieten !!
groetjes .... en tot de volgende keer
liefs , Nicolle